karakol

Słownik języka polskiego PWN*

karakol
1. «sposób prowadzenia walki przez kawalerię, polegający na kolejnym oddawaniu salw przez poszczególne szeregi i wycofywaniu się na tył kolumny»
2. daw. «zataczanie konno koła lub półkola»

• karakolować
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego