konduita

Słownik języka polskiego PWN*

konduita daw. «prowadzenie się, zwłaszcza budzące zastrzeżenia etyczne»
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…z kochanek urodziła dziecko, ale była to panna dość podejrzanej konduity, dowód nie był więc przekonujący. Dopiero owoc związku z cieszącą…

 

…w hindi mógł być znakiem przymierza.
Może jedynym bez podejrzanej
konduity wśród całej tej plątaniny.
Bo niektóre były wręcz nieprzyzwoite, wyglądały…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego