konik

Słownik języka polskiego PWN*

konik
1. «pieszczotliwie o koniu; też: mały koń»
2. zob. koń w zn. 2, 3.
3. zob. hobby.
4. pot. «człowiek nielegalnie sprzedający bilety na różne imprezy»
5. pot. «druciany haczyk stanowiący część zapinki»
6. «element obrabiarki służący do podpierania obrabianych przedmiotów»

• konikowy • koniczek
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…Obok Teodora Bieguna z Lachowic k. Żywca leżą motyle-klepaki, koniki, ptaszki, karetki. Wszystko z drewna. Te zabawki pamiętam jeszcze z…

 

…sprzedaż jest bardzo mało. Tyle samo oferują za świadectwo „koniki'' pod PKO BP przy placu Wolności w Poznaniu.

Podczas ostatniego…

 

…myślowy sprawiają, że na "wojence" tak często galopuje się na "koniku" i śwista "szabelką". Ułan, definiowalny w kategoriach ruchu i przez…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego