korona

Słownik języka polskiego PWN*

korona
1. «symbol władzy monarchy w postaci złotej, bogato zdobionej obręczy wkładanej na głowę»
2. «władza królewska; też: królestwo»
3. przen. «ukoronowanie, uwieńczenie»
4. «przybranie głowy przypominające koronę monarszą»
5. «górne rozgałęzienie drzewa»
6. «jednostka monetarna w Czechach, Szwecji oraz Danii i Norwegii, a także do 2009 w Słowacji i do 2011 r. w Estonii»
7. «górna część zęba»
8. «proteza nakładana na ząb»
9. «część okwiatu»
10. «wieńcząca część muru»
11. «górna, wierzchnia część nasypu, drogi itp.»
12. «zespół najwyższych szczytów górskich na danym obszarze»
13. «uczesanie z upiętych dookoła głowy warkoczy»
14. «w brydżu: pięć honorów lub cztery asy»
15. «wierzchołkowe rozgałęzione rogi jelenia»
16. zob. fermata.
17. Korona «od 1569 r.: Królestwo Polskie w odróżnieniu od Litwy»
18. «jednostka monetarna w dawnych Austro-Węgrzech»
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…tak samo, tak samo niewidoczny, jak ktoś, kto chodzi w koronie po ulicach, tak naprawdę, zupełnie, zupełne nie taki, jak, jak…

 

…miał dwie córki, lecz prawo polskie nie zezwalało na dziedziczenie korony w linii żeńskiej. W 1339 r. król zawarł więc sojusz…

 

…okrytym płytami powstałymi ze zlanych podstawami łusek o nieregularnych kształtach korony. Nazwano tę grupę ryb Placodermi. Izolowane łuski, które mogą należeć…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego