okno

Słownik języka polskiego PWN*

okno
1. «otwór w ścianie lub dachu jakiegoś budynku, pomieszczenia, pojazdu itp., umożliwiający oświetlenie i wentylację wnętrza oraz zobaczenie tego, co jest na zewnątrz»
2. «oprawiona w ramę szyba wypełniająca ten otwór»
3. «otwór w czymś lub przejrzysta płaszczyzna pozwalająca zajrzeć do wnętrza czegoś»
4. «wydzielony w ramce fragment ekranu monitora komputera przeznaczony do wyświetlania informacji, pisania poleceń i wykonywania działań zgodnych z zasadami funkcjonowania danego programu»
5. «otwór wentylacyjny przebity w ścianie węglowej między wyrobiskami»
6. «oszklona rama stanowiąca górną część inspektu»
7. «otwór nory borsuka, lisa, królika itp.»

• okienny
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…Marcie oczy zachodzą szkliście, przysiada w milczeniu na
ławie pod
oknem i bierze się za wyszywanie makatki. Dobra gospodyni
smaczną strawę…

 

…przed kościołem zapełnił już tłum ludu, na wyższej wieży w oknie zjawił się jej budowniczy. Wnet go spostrzeżono, pokazywano go sobie…

 

…mazurskie).
W pewnym momencie w jednym z bloków otwiera się
okno i pada strzał.
Śrut przelatuje tuż koło ucha przechodzącego mężczyzny…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego