okno
Słownik języka polskiego PWN*
okno
• okienny
1. «otwór w ścianie lub dachu jakiegoś budynku, pomieszczenia, pojazdu itp., umożliwiający oświetlenie i wentylację wnętrza oraz zobaczenie tego, co jest na zewnątrz»
2. «oprawiona w ramę szyba wypełniająca ten otwór»
3. «otwór w czymś lub przejrzysta płaszczyzna pozwalająca zajrzeć do wnętrza czegoś»
4. «wydzielony w ramce fragment ekranu monitora komputera przeznaczony do wyświetlania informacji, pisania poleceń i wykonywania działań zgodnych z zasadami funkcjonowania danego programu»
5. «otwór wentylacyjny przebity w ścianie węglowej między wyrobiskami»
6. «oszklona rama stanowiąca górną część inspektu»
7. «otwór nory borsuka, lisa, królika itp.»
• okienny
aktywne okno inform. «okno, do którego w danym momencie odnoszą się wszystkie polecenia użytkownika»
okno dwudzielne «okno, którego pole podzielone jest na dwie części»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
