outsider

Słownik języka polskiego PWN*

outsider [wym. atsajder], autsajder
1. «człowiek nieakceptowany przez jakąś społeczność lub sam się od niej izolujący»
2. «zawodnik lub zespół sportowy, który jest na końcu klasyfikacji»
3. «przedsiębiorstwo odmawiające przystąpienia do monopolu obejmującego większość przedsiębiorstw danej gałęzi przemysłu»

• outsiderski, autsajderski • outsiderka, autsajderka
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego