przekora

Słownik języka polskiego PWN*

przekora
1. «skłonność do umyślnego sprzeciwiania się komuś; też: przekomarzanie się»
2. «osoba przekorna»
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "przekora"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…burza" i przed zdobyciem Bagdadu na początku lat 90. Na przekór rezolucjom ONZ iracki dyktator zamierzał więc rozpocząć prace nad budową…

 

…i ktoś go ostrzegał, że to jest właśnie prawda. Na przekór sobie, z gniewną śmiałością zmierzał ku niej, zanurzył stopę i…

 

…dogadzał, zawsze mu będzie za mało, zawsze stanie ci na przekór w najmniej spodziewanej chwili.
Jak pomyślałem, tak też uczyniłem.
Dzień…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego