rzecz

Słownik języka polskiego PWN*

rzecz
1. «materialny element otaczającego świata»
2. «przedmiot będący czyjąś własnością»
3. «jakiekolwiek zjawisko, zagadnienie, sprawa, problem, dokładniej nieokreślone»
4. «treść myśli, wypowiedzi»
5. «czynność, czyn, postępek; też: fakt, który się zdarzył»
6. «sprawa, którą się rozstrzyga, załatwia, przeprowadza»
7. «utwór literacki, naukowy, muzyczny itp.»
8. «temat, treść, wątek utworu literackiego»
9. filoz. «cokolwiek, co może być przedmiotem postrzeżenia zmysłowego, ma właściwości przestrzenne, trwa w czasie i czemu przypisujemy byt od nas niezależny; też: cokolwiek, co może być przedmiotem sądu»
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…nie jest bynajmniej tajemnicą.
Wie o tym Inspektorat Szkolny, który
rzecz znamienna – za jedynie właściwe rozwiązanie uznał przeniesienie z tej szkoły…

 

…listy do gazet na podłość lokatorów. Ale przecież chodzi o rzecz kluczową dla życia. O podłość losu chodzi i podstępne oblicze…

 

…Stał się tu zatem cud podwójny, zostały złamane dwa porządki rzeczy i oba w sytuacji wyjątkowej. Klasa wina to klasa cudu…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego