-no
Słownik języka polskiego PWN*
No «symbol pierwiastka chemicznego nobel»
no «japońskie widowisko teatralno-operowe z XIV i XVII w.»
no I
1. «partykuła występująca w wypowiedzeniach wyrażających polecenie lub rozkaz, np. Siedź no spokojnie., albo naleganie, np. Porozmawiał no byś z nią!, albo groźbę lub ostrzeżenie, np. Niech no ja go spotkam!»
2. «partykuła występująca na początku kolejnego wypowiedzenia, wyraźnie nawiązującego do poprzedniego, np. Chciał jak najlepiej, no ale mu nie wyszło., albo na początku repliki w dialogu, np. Wpadniesz do mnie na chwilę? - No dobrze.»
3. «partykuła poprzedzająca słowo wprowadzające pytanie, np. No co ja mam mu odpowiedzieć?»
4. «partykuła występująca na początku wypowiedzenia odnoszącego się bezpośrednio do danej sytuacji, np. No czemu się tak krzywisz?»
no II
1. «wykrzyknik wyrażający odpowiedź twierdzącą na postawione pytanie, np. Zgadzasz się ze mną? - No., albo sygnalizujący, że adresat słucha mówiącego, np. Powiem ci coś. - No?»
2. «wykrzyknik używany wtedy, gdy mówiący chce zmienić tok rozmowy lub spowodować określone działanie, np. Chciałbym cię o coś zapytać. - No, mów!»
3. «wykrzyknik stanowiący odrębną wypowiedź tego samego nadawcy, używany wtedy, gdy ten się waha, co powiedzieć, lub zapomniał, co chciał powiedzieć, np. Ona jest taka trochę, no, niepoważna., albo gdy nadawca koryguje swoją wypowiedź, np. Poszło mi to tak łatwo, no, dosyć łatwo.», albo gdy nadawca chce zwrócić uwagę słuchacza na to, co mówi, często wyrażając zniecierpliwienie lub pośpiech, np. No, ruszaj się!, albo gdy nadawca protestuje przeciw jakimś działaniom, np. No! Dlaczego się tak rozpychasz!?
Synonimy
Zagraj z nami!
