barwa
Słownik języka polskiego PWN*
barwa
1. «kolor»
2. «znak, kolor symbolizujący dane państwo, stowarzyszenie, klub itp.»
3. «odcień, piętno, cecha nadające charakter komuś lub czemuś»
4. «charakterystyczne brzmienie dźwięku, głosu ludzkiego»
5. zob. farba w zn. 3.
6. daw. «mundur, umundurowanie»
7. daw. «ubiór dla służby»
barwa lokalna zob. kolor lokalny.
barwa nasycona «barwa o dużym stopniu intensywności»
barwa samogłoski «cechy fonetyczne samogłoski odróżniające ją od innych w danym języku»
barwy interferencyjne «barwy powstałe w wyniku interferencji światła, np. barwy baniek mydlanych»
barwy narodowe, państwowe «połączenie kolorów w ściśle określonym porządku, będące symbolem danego państwa, występujące na flagach i innych znakach państwowych»
barwy naturalne «barwy takie jak w naturze»
barwy polskie «biel i czerwień; też: sztandar biało-czerwony»
ślepota barw zob. daltonizm.
