czasowniki
Słownik języka polskiego PWN*
czasownik «część mowy obejmująca wyrazy oznaczające czynność lub stan; też: wyraz należący do tej części mowy»
• czasownikowy • czasownikowo
• czasownikowy • czasownikowo
bezosobowa forma czasownika jęz. «forma nieokreślająca osoby, np. zrobiono, umyto»
czasownik atematyczny «czasownik o rdzeniu nierozszerzonym przez przyrostek»
czasownik jednokrotny «czasownik wyrażający czynność o przebiegu jednorazowym»
czasownik kauzatywny «czasownik oznaczający powodowanie czynności lub stanu oznaczonych przez jego rdzeń, np. sadzać w stosunku do siedzieć»
czasownik nieprzechodni, intranzytywny «czasownik niemający strony biernej»
czasownik posiłkowy «czasownik niepełniący samodzielnej funkcji w zdaniu»
czasownik przechodni, tranzytywny «czasownik mogący występować w stronie biernej»
czasownik stanowy «czasownik oznaczający stany»
czasownik wielokrotny, częstotliwy «czasownik oznaczający czynność lub stan, które się powtarzają»
czasownik zwrotny «czasownik mający w połączeniu z zaimkiem się charakter formy strony zwrotnej»
strona bierna (czasownika) «forma czasownika tworzącego orzeczenie w zdaniu, w którym podmiot jest odbiorcą czynności»
strona czynna (czasownika) «forma czasownika tworzącego orzeczenie w zdaniu, w którym podmiot jest wykonawcą czynności»
strona zwrotna (czasownika) «forma czasownika tworzącego orzeczenie w zdaniu, w którym podmiot jest jednocześnie wykonawcą i odbiorcą czynności»
