domowy

Słownik języka polskiego PWN*

dom
1. «budynek przeznaczony na mieszkania lub zakłady pracy»
2. «mieszkanie lub pomieszczenie, w którym się mieszka»
3. «rodzina, domownicy; też: mieszkanie wraz z jego mieszkańcami»
4. «ogół spraw związanych z rodziną i gospodarstwem»
5. «ród, rodzina, dynastia»
6. «miejsce, z którego ktoś pochodzi»
7. «instytucja społeczna lub usługowa, mieszcząca się zwykle w oddzielnym lokalu lub budynku; też: budynek, w którym się ona znajduje»

• domowy • domek, domeczek
areszt domowy «zakaz opuszczania własnego mieszkania»
lekarz domowy, rodzinny «lekarz opiekujący się rodzinami mieszkającymi na określonym terenie»
gospodarstwo domowe «ogół przedmiotów i czynności składających się na prowadzenie domu»
grzyby domowe «grzyby powodujące rozkład materiałów budowlanych»
kawia domowa «gryzoń futerkowy o dużej głowie z okrągłymi uszkami, hodowany jako zwierzę domowe»
korekta domowa, własna, drukarska «sprawdzenie przez korektora drukarni prawidłowości wykonania składu»
kuna domowa «kuna żyjąca w pobliżu osiedli ludzkich»
po domowemu «swobodnie, tak jak u siebie w domu»
wojna domowa «wojna między obywatelami tego samego kraju»
zwierzęta domowe «zwierzęta udomowione, mieszkające z człowiekiem dla jego przyjemności, towarzyszące nie pracujące»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego