dziw

Słownik języka polskiego PWN*

dziw «niezwykła rzecz lub nadprzyrodzone zjawisko»
dziwa
1. posp. pogard. «o dużej, niezgrabnej, prymitywnej dziewczynie»
2. posp. obraźl «kobieta o wyzywającym wyglądzie i niemoralnym prowadzeniu się»
dziwo
1. «niezwykła rzecz»
2. «straszydło, zjawa»
dziwić «wywoływać zdziwienie»
dziwić się «odczuwać lub okazywać zdziwienie, nie rozumieć czegoś»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego