dziw
Słownik języka polskiego PWN*
dziw «niezwykła rzecz lub nadprzyrodzone zjawisko»
dziwa
1. posp. pogard. «o dużej, niezgrabnej, prymitywnej dziewczynie»
2. posp. obraźl «kobieta o wyzywającym wyglądzie i niemoralnym prowadzeniu się»
dziwić «wywoływać zdziwienie»
dziwić się «odczuwać lub okazywać zdziwienie, nie rozumieć czegoś»