dół

Słownik języka polskiego PWN*

dół
1. «otwór lub zagłębienie w ziemi, nawierzchni, skale itp.»
2. «teren lub miejsce niżej położone»
3. «niższa lub najniższa część czegoś»
4. «zagłębienie w ciele, w szkielecie człowieka lub zwierzęcia»
5. pot. «jama w ziemi, w której grzebie się zmarłych»
6. środ. «niskie tony głosu śpiewaka»
7. pot. «stan psychiczny człowieka załamanego»
wilczy dół
1. łow. «jama wykopana w celu łapania do niej zwierząt»
2. «głęboki rów, kopany po to, żeby przeszkodzić nieprzyjacielowi w marszu»
dołem «nisko, niżej, od spodu»
doły
1. pot. «ludzie stojący najniżej w jakiejś hierarchii»
2. pot. «najniższa, uboga warstwa społeczna, zwykle niemająca wykształcenia oraz dostępu do dóbr kulturalnych»
z dołu «o płatnościach: dokonywane po otrzymaniu towaru lub po wykonaniu pracy»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego