gruntowy

Słownik języka polskiego PWN*

grunt
1. «wierzchnia warstwa ziemi nadająca się pod uprawę»
2. «powierzchnia ziemi»
3. «obszar własności ziemskiej»
4. «dno zbiornika wodnego»
5. «substancja służąca jako podkład przy tynkowaniu, malowaniu, itp.; też: zaschnięta warstwa tej substancji»
6. «zasadniczy element czegoś»
7. «pewna całość kulturowa, ideowa, społeczna»

• gruntowy
podatek gruntowy «podatek obciążający przychody z gospodarstwa rolnego»
droga gruntowa «droga niemająca twardej nawierzchni»
księgi wieczyste, gruntowe, hipoteczne «urzędowe rejestry ujawniające ogół praw rzeczowych na nieruchomościach»
lawina gruntowa «masa wilgotnego, ciężkiego śniegu, powstająca podczas odwilży, niszcząca podłoże»
ogórki gruntowe «ogórki uprawiane bezpośrednio na grządkach, nie w szklarni»
renta gruntowa «dochód otrzymywany z tytułu posiadania ziemi»
warzywa gruntowe «warzywa uprawiane na grządkach, a nie w szklarni lub inspekcie»
wody gruntowe «wody podziemne wypełniające pory i szczeliny skalne»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego