komórka
Słownik języka polskiego PWN*
komórka
• komóreczka • komórkowy
1. «niewielkie pomieszczenie służące jako skład opału, narzędzi, rupieci»
2. pot. «telefon komórkowy»
3. «podstawowa jednostka strukturalna i funkcjonalna organizmów roślinnych i zwierzęcych»
4. «część jakiegoś urządzenia, stanowiąca najmniejszy jego element»
5. «najmniejsza jednostka organizacyjna w przedsiębiorstwach lub organizacjach»
6. «przegroda z wosku o sześciokątnym przekroju, zasadnicza część plastra pszczelego»
• komóreczka • komórkowy
komórka elementarna «najmniejszy fragment sieci przestrzennej kryształu, jednoznacznie charakteryzujący daną sieć»
komórka kostna zob. osteocyt.
komórka krwi «podstawowy składnik krwi»
komórka nerwowa zob. neuron.
komórka pamięci «element pamięci komputera»
komórka żerna zob. fagocyt.
komórki inicjalne «komórki zachowujące charakter tkanki twórczej przez cały okres życia rośliny»
komórki kubkowe «komórki wydzielające śluz, występujące m.in. w nabłonku jelita»
komórki tłuszczowe «komórki tkanki łącznej właściwej, których wnętrze wypełnia kropla tłuszczu»
podział redukcyjny komórek «podział komórek prowadzący do powstawania gamet lub zarodników»
Synonimy
Zagraj z nami!
