logiczny
Słownik języka polskiego PWN*
logiczny
• logicznie • logiczność
1. «odnoszący się do logiki jako dyscypliny naukowej»
2. «sensowny, rozsądny, zgodny z logiką»
3. «poprawnie myślący»
• logicznie • logiczność
akcent logiczny, zdaniowy «akcent wyróżniający wyraz w zdaniu»
kwadrat logiczny «w logice tradycyjnej: schemat graficzny obrazujący stosunki logiczne między klasycznymi zdaniami kategorycznymi, związane z prawdziwością i fałszywością tych zdań»
podmiot logiczny «podmiot w dopełniaczu»
podział logiczny «w logice: podzielenie zbioru na podzbiory niemające elementów wspólnych i obejmujące łącznie wszystkie elementy zbioru dzielonego»
rozbiór logiczny, składniowy zdania «podział zdania na części i ich określenie»
analiza logiczna «zastosowanie środków logicznych do kontroli sensowności lub prawdziwości twierdzeń, do kontroli poprawności rozumowania lub do wyjaśniania pojęć»
notacja logiczna «zbiór symboli stosowanych zamiast wyrażeń mowy potocznej we wzorach logiki formalnej»
stała logiczna «wyrażenie mające ustalone przez logikę znaczenie, niezależne od dziedziny, w której to wynikanie zachodzi»
Zagraj z nami!
