nerwy

Słownik języka polskiego PWN*

nerwy
1. «system nerwowy, zwłaszcza odporność psychiczna»
2. «zdenerwowanie, irytacja»
nerwy czaszkowe «nerwy odchodzące parami od rdzenia kręgowego, unerwiające głowę»
nerwy czuciowe «nerwy, które przewodzą impulsy nerwowe od narządów zmysłów do ośrodkowego układu nerwowego»
nerwy rdzeniowe «nerwy odchodzące parami od rdzenia kręgowego, unerwiające mięśnie i skórę tułowia oraz kończyn»
nerwy ruchowe «nerwy, których włókna przewodzą impulsy do narządów wykonawczych»
nerw
1. «splot włókien wychodzących z ośrodków nerwowych, przewodzących bodźce czuciowe i ruchowe»
2. «wrodzone zdolności w jakimś kierunku»
3. «u roślin, głównie w liściach: włókno zawierające tkanki przewodzące i wzmacniające»
nerw błędny «nerw czaszkowy odchodzący z rdzenia przedłużonego, unerwiający trzewia»
nerw kulszowy «najdłuższy i najgrubszy nerw przebiegający w tyle uda i goleni»
nerw podjęzykowy «nerw ruchomy mięśni języka»
nerw trójdzielny «nerw czuciowy i ruchowy skóry twarzy, jamy ustnej i nosowej»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego