okno
Słownik języka polskiego PWN*
okno
• okienny
1. «otwór w ścianie lub dachu jakiegoś budynku, pomieszczenia, pojazdu itp., umożliwiający oświetlenie i wentylację wnętrza oraz zobaczenie tego, co jest na zewnątrz»
2. «oprawiona w ramę szyba wypełniająca ten otwór»
3. «otwór w czymś lub przejrzysta płaszczyzna pozwalająca zajrzeć do wnętrza czegoś»
4. «wydzielony w ramce fragment ekranu monitora komputera przeznaczony do wyświetlania informacji, pisania poleceń i wykonywania działań zgodnych z zasadami funkcjonowania danego programu»
5. «otwór wentylacyjny przebity w ścianie węglowej między wyrobiskami»
6. «oszklona rama stanowiąca górną część inspektu»
7. «otwór nory borsuka, lisa, królika itp.»
• okienny
aktywne okno inform. «okno, do którego w danym momencie odnoszą się wszystkie polecenia użytkownika»
okno dwudzielne «okno, którego pole podzielone jest na dwie części»
okno jednodzielne «okno, którego pole nie jest podzielone»
okno szwedzkie, zespolone «okno podwójne, którego skrzydła wewnętrzne i zewnętrzne połączone są śrubami i otwierają się do wnętrza»
okno tektoniczne «fragment podłoża odkryty przez erozję spod nasuniętych warstw skalnych»
okno trójdzielne «okno, którego pole podzielone jest na trzy skrzydła»
okno weneckie «duże okno podzielone pionowo na trzy części»
Zagraj z nami!
