opiera
Słownik języka polskiego PWN*
oprzeć — opierać
1. «przystawić coś do czegoś tak, by dotykało do tego, ustawić coś przy czymś albo na czymś, by się nie przewróciło»
2. «potraktować coś za podstawę działania lub rozumowania»
opierać II zob. oprać.
opierać się I zob. oprzeć się.
opierać się II zob. oprać się.
oprać się — opierać się pot. «wyprać wszystkie swoje rzeczy»
oprzeć się — opierać się
1. «dotykając czegoś, spocząć na tym całym ciężarem»
2. «potraktować coś za podstawę w czymś; też: znaleźć w czymś swoje uzasadnienie, motywację, punkt wyjścia»
3. «zaufać komuś; też: uzyskać czyjeś poparcie, czyjąś pomoc»
4. «nie dać komuś, czemuś zapanować nad sobą lub nie zgodzić się na coś»
5. daw. «po długiej wędrówce, włóczędze zatrzymać się gdzieś, dotrzeć dokądś»
Synonimy
Zagraj z nami!
