park
Słownik języka polskiego PWN*
Hyde Park [wym. hajd park]
1. «park w Londynie, miejsce swobodnych wystąpień mówców»
2. «program w mediach lub rubryka w gazecie, umożliwiające każdemu swobodne wypowiedzi na dowolny temat»
park II
1. «urządzenia i sprzęt transportowy przedsiębiorstwa; też: teren, na którym zgromadzony jest taki sprzęt»
2. «tabor wojskowy, zwłaszcza artyleryjski, do którego należą także warsztaty remontowe»
park and ride [wym. park end rajd] «system komunikacji polegający na tym, że ludzie zostawiają samochody na parkingach położonych na obrzeżach miasta, a do centrum wjeżdżają środkami komunikacji publicznej; też: opłata za parking będąca jednocześnie biletem komunikacji miejskiej»
park krajobrazowy «obszar objęty ochroną ze względu na naturalne właściwości środowiska oraz walory naukowe, estetyczne i turystyczne»
park narodowy «duży obszar zachowany w stanie naturalnym, podlegający ścisłej ochronie ze względu na szczególne walory przyrodnicze i krajobrazowe»
skate park, skatepark [wym. skejtpark] «wydzielony teren do jazdy i wykonywania różnych ewolucji na łyżworolkach lub deskorolkach»
Parki mit. rzym. «boginie przeznaczenia przedstawiane jako prządki odmierzające długość ludzkiego życia»