pełny
Słownik języka polskiego PWN*
pełny
• pełność • pełniutki, pełniuteńki
1. «napełniony tak, że więcej się nie zmieści»
2. «zawierający dużo czegoś, obfitujący w coś»
3. «owładnięty, przeniknięty czymś»
4. «niczym nieograniczony, przejawiający się w pełni»
5. «osiągający maksymalny zakres lub natężenie»
6. «taki, w którym niczego nie brakuje, który stanowi całość»
7. «zawierający dokładnie wskazaną ilość, liczbę czegoś»
8. «niemający wewnątrz pustych przestrzeni»
9. «zaokrąglony, pulchny»
10. «o kwiatach: mający dużą liczbę płatków»
• pełność • pełniutki, pełniuteńki
kąt pełny «kąt mający 360°»
pełny los «bilet loteryjny z wygraną»
pełny wiatr «wiatr wiejący wprost w rufę; też: kurs statku płynącego z wiatrem»
plan pełny «ujęcie całych postaci aktorów widzianych na tle części dekoracji»
rym dokładny, pełny «rym polegający na całkowitej identyczności brzmienia końcowych części wyrazów»
do pełna «po brzegi»
koń pełnej krwi «rasa konia powstała z krzyżowania koni różnych ras»
pełne mleko «mleko, z którego nie zebrano śmietany»
pełne morze «przestrzeń mórz i oceanów poza obrębem wód terytorialnych, otwarta dla żeglugi wszystkich państw»
piwo pełne «piwo mocniejsze, o większej zawartości chmielu»
rodzina pełna «rodzina składająca się z męża, żony i dzieci»
Synonimy
Zagraj z nami!
