potępiony

Słownik języka polskiego PWN*

potępiony II zob. potępieniec
• potępiona
potępiony I «skazany na piekło»
potępićpotępiać
1. «uznać coś za złe lub kogoś winnym czegoś»
2. «w religiach chrześcijańskich: skazać kogoś na karę piekła»
3. «w odniesieniu do wielu ostrych przedmiotów: uczynić tępym»
potępienie «wyrok potępiający»
potępić się «o wielu ostrych przedmiotach: ulec stępieniu»
wieczne potępienie «w chrześcijaństwie: utrata zbawienia»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego