przecieranie
Słownik języka polskiego PWN*
przecierać zob. przetrzeć.
przetrzeć — przecierać
1. «pocierając, oczyścić, osuszyć lub wypolerować coś»
2. «przepuszczając przez sito, rozdrobnić coś»
3. «częstym używaniem trochę zniszczyć coś»
4. «porżnąć piłą drewno w tartaku»
przetrzeć się — przecierać się
1. «ulec częściowemu zniszczeniu na skutek używania»
2. «stać się jaśniejszym, wyraźniejszym, bardziej widocznym spoza jakiejś przesłony»
3. «nabrać kultury, ogłady, doświadczenia w obcowaniu z ludźmi»