rock
Słownik języka polskiego PWN*
rock [wym. rok] «nurt w muzyce rozrywkowej powstały w połowie XX w., charakteryzujący się mocno zaznaczonym rytmem»
• rockowy
• rockowy
punk rock, pank rock [wym. pank rok] «odmiana rocka charakteryzująca się głośną, agresywną muzyką o prostej harmonii i buntowniczych tekstach»
• punkrockowy, pankrockowy • punkrockowiec, pankrockowiec
• punkrockowy, pankrockowy • punkrockowiec, pankrockowiec
art rock [wym. art rok] «styl w muzyce rozrywkowej charakteryzujący się bogatą, wzorowaną na muzyce klasycznej harmonią i rytmiką»
gothic rock [wym. gotik rok] «styl w muzyce rockowej»
pank rock zob. punk rock.
rock and roll [wym. rok end rol], rock’n’roll [wym. rokenrol]
• rockandrollowy, rock’n’rollowy
1. «styl w muzyce rockowej, dla którego charakterystyczne są melodyjne utwory oparte na mocnym, dynamicznym rytmie; też: utwór w tym stylu»
2. «szybki taniec towarzyski popularny w latach pięćdziesiątych XX w.»
• rockandrollowy, rock’n’rollowy
rock-opera [wym. rok-opera] «sceniczny utwór muzyczny, w którym partie śpiewane i instrumentalne oparte są na muzyce rockowej»
Synonimy
Zagraj z nami!
