stroić

Słownik języka polskiego PWN*

stroić
1. «elegancko kogoś ubierać»
2. «ozdabiać, przystrajać coś»
3. «stanowić ozdobę, przybranie»
4. «nadawać instrumentom muzycznym właściwy ton»
5. «regulować odbiornik radiowy»
stroić się «ubierać się z przesadną dbałością lub zbyt strojnie»
strój
1. «eleganckie ubranie»
2. «ubiór specjalnego rodzaju, noszony w pewnych okolicznościach»
3. «zbiór dźwięków, na jakie nastrojone są elementy drgające w instrumentach muzycznych»
4. «system dźwiękowy oparty na określoniej częstotliwości wzorcowej»
strój bobrowy «substancja o zapachu piżma, wydzielana przez gruczoły skórne bobra»
strój hiszpański «reprezentacyjny strój dworski wywodzący się z Hiszpanii, rozpowszechniony w Europie w XVI–XVII w.»
strój równomiernie temperowany «strój dźwiękowy, stosowany od XVIII w., w którym oktawa dzieli się na 12 równych części»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego