stropić
Słownik języka polskiego PWN*
stropić «pozbawić kogoś pewności siebie, wprawić w zakłopotanie»
stropić się «stracić pewność siebie, poczuć się zakłopotanym»
strop
• stropowy
1. «sufit w okazałym gmachu, w okazałej sali»
2. «poziomy element konstrukcyjny oddzielający poszczególne kondygnacje budynku»
3. «górna powierzchnia warstwy skalnej lub jaskini, groty»
4. «górna powierzchnia wyrobiska»
5. «lina w kształcie pętli do podnoszenia i przenoszenia ciężarów na statku»
• stropowy
stropiony «pozbawiony pewności siebie; też: świadczący o takim stanie»
strop rusztowy «strop w postaci rusztu wypełnionego pustakami ceramicznymi lub blokami gazobetonowymi»
Zagraj z nami!
