telefon
Słownik języka polskiego PWN*
telefon
• telefoniczny • telefonicznie
1. «aparat umożliwiający prowadzenie rozmów na odległość»
2. «połączenie uzyskane za pomocą tego aparatu»
3. «numer abonenta»
• telefoniczny • telefonicznie
telefon bezpośredni
1. «aparat telefoniczny mający połączenie z innymi abonentami bez pośrednictwa centrali»
2. «numer telefonu, z którym można się połączyć bez pośrednictwa centrali»
telefon grzecznościowy «dostęp do numeru aparatu telefonicznego, którym rozporządza inna osoba»
telefon komórkowy «telefon bezprzewodowy działający w zasięgu stacji nadawczo-odbiorczej, pozwalający na prowadzenie rozmowy osobie przemieszczającej się z miejsca na miejsce»
telefon towarzyski «każdy z dwóch aparatów telefonicznych, połączonych wspólnym kablem, mających jedno wspólne wejście do centrali»
telefon wewnętrzny «aparat telefoniczny podłączony do centrali znajdującej się w danej instytucji, umożliwiający bezpośrednie połączenie między innymi tak połączonymi aparatami»
telefon zamiejscowy «rozmowa telefoniczna, połączenie telefoniczne z kimś, kto jest w innej miejscowości»
telefon zastrzeżony «telefon, którego numer nie figuruje w spisie telefonów ani nie jest podawany w biurze numerów»
telefon zaufania «poradnia, w której lekarze i psycholodzy udzielają przez telefon porad rozmówcom szukającym pomocy»
Synonimy
Zagraj z nami!
