tlenowy
Słownik języka polskiego PWN*
tlen «pierwiastek chemiczny, bezbarwny, bezwonny gaz, występujący w stanie wolnym w powietrzu»
• tlenowy
• tlenowy
inhalator tlenowy «urządzenie pokładowe, dzięki któremu załoga może oddychać tlenem z butli»
namiot tlenowy «osłona z tworzywa sztucznego, stale wypełniona tlenem, rozpinana nad chorym mającym trudności w oddychaniu»
tlenowy aparat oddechowy «aparat umożliwiający oddychanie tlenem sprężonym w stalowej butli»
lanca tlenowa «rurka stalowa, do której doprowadza się tlen pod ciśnieniem, służąca do wypalania otworów w żeliwie, betonie lub w skałach»