ślepy

Słownik języka polskiego PWN*

ślepa ściana, ślepy mur «ściana, mur bez okien i drzwi»
ślepy II «człowiek niewidomy»
• ślepa
ślepy I
1. «pozbawiony wzroku»
2. «o niedawno narodzonym zwierzęciu: jeszcze niewidzący»
3. «robiący coś pod wpływem kogoś lub czegoś»
4. «o czyichś działaniach lub uczuciach: będący przyczyną lub skutkiem braku własnej woli»
5. «o zdarzeniach, sytuacjach itp.: taki, na który nie ma się żadnego wpływu»
6. «niemający otworu lub zamknięty na końcu»

• ślepo
ślepy kosztorys «przygotowany przez inwestora wykaz i opis robót, których wartość określa potencjalny wykonawca»
ślepy lot, pilotaż «pilotowanie samolotów przy złej widoczności, oparte tylko na wskazaniach przyrządów pokładowych»
ślepy nabój «nabój bez pocisku lub z pociskiem drewnianym, używany do ćwiczeń strzeleckich i do oddawania salw honorowych»
ślepy pułap «wewnętrzna warstwa desek między belkami drewnianego stropu podtrzymująca izolację»
ślepy strzał «strzał oddany ślepym nabojem»
ślepy tor «odgałęzienie toru, z którego nie ma wyjazdu»
mapa konturowa, ślepa «mapa, na której są tylko linie lądów, mórz, głównych rzek i gór, niemająca żadnych napisów»
plamka ślepa «obszar siatkówki oka niewrażliwy na bodźce świetlne»
podłoga ślepa «podkład podłogowy z desek ułożonych na legarach»
ślepa arkada «pozorowana arkada, której otwór jest zamknięty ścianą»
ślepa, ciemna kuchnia «kuchnia bez okna»
ślepa latarka «latarka z ruchomą przesłoną, ukierunkowującą światło»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego