wiano

Słownik języka polskiego PWN*

wiano
1. daw. «posag i wyprawa panny młodej»
2. «w dawnym prawie polskim: suma zapisywana żonie przez męża, równa sumie posagu»
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "wiano"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…córką szepcący po kątach i Róża – w lodowatym obłoku. Znowu wiały po mieszkaniu szatańskie przeciągi, straszyło za każdymi drzwiami, krzyże w…

 

…związany z wysokim posagiem dla nowożeńca i z jego strony wianem dla nowozaślubionej. Mąż w pierwszej fazie małżeństwa stawał się opiekunem…

 

…kanapa także nie może stać pod oknem, bo z okna wieje.
– Nigdy z tego okna nie wiało – powiedziała obrażona wdowa, więc…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego