ścięcie
Słownik języka polskiego PWN*
ścięcie
1. «stracenie skazańca poprzez odcięcie głowy»
2. «w siatkówce lub tenisie: mocne uderzenie piłki, kierujące ją gwałtownie, ukośnie w dół»
ściąć — ścinać
1. «ostrym narzędziem oddzielić coś od całości»
2. «skrócić włosy»
3. «odpowiednim narzędziem usunąć z przedmiotu jego zewnętrzną warstwę»
4. «spowodować skrzepnięcie, zestalenie się lub zamarznięcie jakichś substancji»
5. «zabić kogoś przez odcięcie głowy»
6. «uderzając mocno w jakąś przeszkodę, przewrócić ją lub uszkodzić»
7. «dać komuś na egzaminie ocenę niedostateczną»
8. «w tenisie, siatkówce: uderzyć piłkę tak, żeby opadła szybko i stromo w dół na pole przeciwnika»
ścięty
1. «niemający ostrego zakończenia»
2. «utworzony przez linie lub płaszczyzny zbiegające się pod kątem ostrym»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
