śnieg
Wielki słownik ortograficzny PWN*
śnieg -gu, -giem
Słownik języka polskiego PWN*
śnieg
• śniegowy • śnieżek
1. «kryształki lodu spadające z chmur w postaci białych płatków»
2. «warstwa tych płatków pokrywająca powierzchnię ziemi, domy, drzewa itp.»
3. daw. «kokaina»
• śniegowy • śnieżek
suchy śnieg «śnieg sypki, nietający»
wieczny śnieg, lód «śnieg, lód nietopniejący nigdy całkowicie, występujący na szczytach górskich lub w strefach polarnych»