Burczymucha
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Bur•czy•mucha: Stefek Bur•czy•mucha, Bur•czy•muchy, Bur•czy•musze
bur•czy•mucha -musze, -muchę; -muchy, -much (a. -muchów – o grupie obejmującej mężczyzn)
Słownik języka polskiego PWN*
burczymucha żart. «człowiek gderliwy»