Oborniki
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Obor•niki -nik; przym.: obornicki
Obor•niki Śląskie Obor•nik Śląskich; przym.: obornicki
obor•nik (nawóz) -ku a. -ka, -kiem
Słownik języka polskiego PWN*
obornik «nawóz będący mieszaniną odchodów zwierzęcych i ściółki»
obornik płynny zob. gnojowica.