anatema

Wielki słownik ortograficzny PWN*

anatema -mie, -mę

Słownik języka polskiego PWN*

anatema
1. «w katolicyzmie i prawosławiu: uroczysta klątwa kościelna»
2. «ostre potępienie kogoś lub czegoś»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

anatema

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „anatema” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „anatema” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „anatema” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego