blackout

Wielki słownik ortograficzny PWN*

black•out -ou•tu, -ou•cie; -ou•tów; zob. blekaut

Słownik języka polskiego PWN*

blekaut, blackout [wym. blekat]
1. «wygaszenie świateł na scenie w celu oddzielenia od siebie scen sztuki albo samodzielnych, krótkich scenek składanego programu»
2. «scenka satyryczna albo groteskowa oddzielona od innych wygaszeniem świateł»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego