blanki

Wielki słownik ortograficzny PWN*

blan•ki (archit.) -nek
blank -n•ku, -n•kiem; -n•ków
Blan•ka (imię) -n•ce, -n•kę, W. -n•ko; -nek

Słownik języka polskiego PWN*

blanki, blankowanie «zwieńczenie murów obronnych i baszt średniowiecznych w kształcie szeregu zębatych, prostokątnych występów z prześwitami»
• blankowy
blank II, blanka «jeden z zębatych występów w zwieńczeniu murów obronnych i baszt»
blank I «wyprawiona skóra, używana na wyroby rymarskie i siodlarskie»
• blankowy

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego