blanki
Wielki słownik ortograficzny PWN*
blan•ki (archit.) -nek
blank -n•ku, -n•kiem; -n•ków
Blan•ka (imię) -n•ce, -n•kę, W. -n•ko; -nek
blan•ko tylko w wyrażeniu: in blanko a. blanco
in blan•ko a. in blanco
