bliźniaczka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
bliź•niacz•ka -cz•ce, -cz•kę; -czek
bliź•niaczek -cz•ka, -cz•kiem; te -cz•ki, -cz•ków
Słownik języka polskiego PWN*
bliźniaczka «jedno z bliźniąt płci żeńskiej»
bliźniak
• bliźniaczek
1. «bliźnię płci męskiej»
2. zob. dom bliźniaczy.
3. «damski komplet, złożony ze swetra i bluzki»
4. Bliźniak «osoba urodzona pod znakiem Bliźniąt»
• bliźniaczek
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...