bojar

Wielki słownik ortograficzny PWN*

bojar -rze; -rzy a. -rowie, -rów a. bojarzyn

Słownik języka polskiego PWN*

bojar, bojarzyn «na Rusi i Wołoszczyźnie: wielki właściciel ziemski; w Wielkim Księstwie Litewskim też: szlachcic posiadający ziemię»
• bojarski
bojar putny «na wschodnich terenach dawnej Rzeczypospolitej: niezamożny bojar będący na usługach możnych panów»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego