bonia
Wielki słownik ortograficzny PWN*
bonia (bud.) -ni, -nię; -ni
Słownik języka polskiego PWN*
bonia
1. «rowek utworzony w murze między krawędziami ciosów kamiennych lub płyt okładzinowych»
2. «rowek wyżłobiony w tynku, imitujący spojenie ciosów kamiennych»