bono

Słownik języka polskiego PWN*

pro publico bono [wym. pro publiko bono] «dla dobra publicznego»
bona «wychowawczyni małych dzieci w dawnych zamożnych rodzinach»
bon I
1. «dowód uprawniający do otrzymania w oznaczonym terminie pewnych towarów, sumy pieniędzy lub usług»
2. «papier wartościowy»

• bonowy

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego