bukmacher
Wielki słownik ortograficzny PWN*
buk•macher -rze; -rzy, -rów
Słownik języka polskiego PWN*
bukmacher, bookmacher [wym. bukmacher] «osoba przyjmująca zakłady, głównie na wyścigach konnych»
• bukmacherski, bookmacherski
• bukmacherski, bookmacherski