burak

Wielki słownik ortograficzny PWN*

burak -ka, B.= M. a. D., -kiem; -ki, -ków
burak (obelż. o człowieku) -ka, B.= D., -kiem; -ki, -ków

Słownik języka polskiego PWN*

burak
1. «roślina uprawiana ze względu na jadalny ciemnoczerwony korzeń; też: korzeń tej rośliny»
2. pogard. «o osobie pochodzącej ze wsi»
3. pogard. «o osobie zachowującej się prostacko»

• buraczany, burakowy • buraczek
burak cukrowy «burak, z którego otrzymuje się cukier»
burak ćwikłowy «burak o intensywnie czerwonym korzeniu»
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

burak

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „burak” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „burak” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „burak” w Encyklopedii PWN

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego