chromać

Słownik języka polskiego PWN*

chromać daw. «kuleć»
chromy II «człowiek kulawy»
• chroma
chromanie przestankowe «chodzenie z przestawaniem na skutek bólu nóg, związane z ich niedokrwieniem»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego