czarownica

Wielki słownik ortograficzny PWN*

czarow•nica -icę; -ic

Słownik języka polskiego PWN*

czarownica
1. «według dawnych wierzeń ludowych: kobieta podlegająca wpływom diabła, mająca moc rzucania uroków»
2. pejor. «o starej, brzydkiej, złośliwej kobiecie»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

czarownica

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „czarownica” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „czarownica” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „czarownica” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego