denuncjator
Wielki słownik ortograficzny PWN*
denun•cjator -rze; -rzy, -rów
Słownik języka polskiego PWN*
denuncjować «składać władzom poufne doniesienie o popełnieniu przez kogoś wykroczenia»
• denuncjator, denuncjant • denuncjatorski • denuncjatorka, denuncjantka • denuncjacja
• denuncjator, denuncjant • denuncjatorski • denuncjatorka, denuncjantka • denuncjacja