dobrotliwy
Wielki słownik ortograficzny PWN
dobrot•liwy; -wi
Słownik języka polskiego PWN
dobrotliwy
• dobrotliwie • dobrotliwość
1. «odznaczający się dobrocią i łagodnością»
2. «przyjemny, przynoszący ulgę»
• dobrotliwie • dobrotliwość
Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego
Korpus języka polskiego
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... miał - nic mi to nie pomoże. Miłość jest długo cierpliwa, dobrotliwa jest; miłość nie zajrzy, miłość nie jest rozpustna, nie nadyma...
- ... szumnie rozgadane na wietrze.
Pan profesor długo jeszcze rozprawiał z dobrotliwą goryczą i przerwał dopiero wtedy, gdy zauważył, że Adaś, niby... - ... zaimponujesz swojemu szefowi twoją etyką ciężko pracującej kobiety. COSMOWSKAZÓWKA: Wykorzystaj dobrotliwy wpływ Słońca i dodatkową energię na pozbycie się wszelkich zaległości...
